woensdag 29 februari 2012

Dag 57 en 58...

"Huh... 2 dagen tegelijk??" hoor ik je denken... Maar als je even hier klikt, heb je dag 57 al gezien. Beetje gesteggeld misschien, want ík was niet degene die het deed... Maar ja...

En dan nu...... dag 58!! Eindelijk weer. Ik zette met het beschrijven van dag 57 een stok achter de deur, en kijk!!! het hielp ook nog! Jajaa...

Kast vanmiddag maar eens open gezet en dit was het beeld:




Helemaal geen echte voorfoto zou je denken, en dat klopt ook wel een beetje. Ik had 'm al eens globaal opgeruimd. Meer de stijl zoals ik het voordat ik aan dit project ook aanhield. Beetje afromen van de rommel en de rest... ander keertje...

Maar goed. Ik heb eerst de afschriftenmapjes er eens bij gepakt:




Wat veel rekeningen hebben we hier met z'n allen toch. En momenteel komt er geen afschrift meer binnen. De computer, daar kan je alles al terugvinden. Scheelt toch in de ruimte. Dus bedacht ik me dat ik die paar briefjes die hier nog in zaten ook wel in 2 mapjes kwijt kon. En dat lukte.

En toen kwam ik de kerstkaarten tegen. Die van dit jaar die over waren en van vorig jaar en dat jaar daarvoor en.... Deze dus:




Zelfs decemberzegels zitten er nog bij. In een doorzichtige plastic tas gedaan en die gaan naar onze slaapkamer in deze kastjes. Op de kalender heb ik bij 1 december neergezet waar de kaarten zijn. Hoezo, ik kan niet plannen ; ))

En dan komt er een koffer tevoorschijn. Met van alles en nog wat. Gelukkig nog wel op onderwerp hoor, maar hij barst uit z'n voegen. Dit dikke pak




zijn de onderzoek- en aanverwante papieren van onze zoon. Hij heeft PDD-NOS en iedere ouder met zo'n kind hoef ik niet te vertellen wat voor papierwinkel daar vanzelf bij komt kijken.

Ordner erbij, en sorteren maar. Best spannend teveel weg te gooien dus in dit geval ben ik toch maar een beetje zuinig. Je weet maar nooit waar in de toekomst nog naar gevraagd wordt. Het resultaat is dit:




Een ordner, helemaal voor Jan alleen...

So... dat was het dan weer voor vandaag. Ik moet zeggen dat het best goed voelt toch weer een start gemaakt te hebben!