maandag 10 december 2012

Dag 7.

Gisteren vond ik het allemaal wel een beetje lastig. Ik kom mezelf een beetje tegen. Natuurlijk weet ik ook wel dat de was doen voor Mirte ook geven is en dat Fleur haar programma laten kijken daar ook naar riekt, maar dan wordt het voor mij allemaal knap verwarrend. Want welke moeder geeft nou niet??

Ik roep ze 's ochtends voor het opstaan, maak ontbijt klaar, zorg dat ze op tijd de deur uit zijn, maak hun kamers schoon, doe hun boodschappen, was hun kleding en denk met ze mee bij verschillende (levens) vraagstukken. Is dat dan het geven waar het in het boek ook om ging??

Volgens mij toch niet. Ik denk toch dat dat stapje extra, waar je anders langsheen leeft, meer de bedoeling is van het geheel. Maar eigenlijk ben ik daar nu ook niet meer zo zeker van. 

Gisteren deed ik eigenlijk niet zoveel extra's. Het enige was Tukker even lekker masseren op de pijnlijke plekken bij z'n gewrichten. En dat ook maar heel even. Niet dat ie er niet minder van genoot hoor... hij vond het héérlijk!






Ik kom erachter dat geven ook juist wat meer aandacht aan de dagelijkse dingen is voor mij. Dus nét even dat stapje erboven op. Gisteren besteedde ik nét iets meer aandacht aan de koolsalade die ik serveerde bij het eten, en dat voelde goed. Ik moet zeggen dat het over het algemeen veel beter voelt ergens wat intensiever mee bezig te zijn. Mooi!

En zo word ik wakker geschud. En dat allemaal naar aanleiding van zo'n boek. Wat kan het leven toch verrassend zijn!